Gerçekten güneş, süzülür süzülür denize tepsi gibi iner Kilyos’ta. Gözle izlenebilir usul usul suyun içine girişi. Yamaçlara dizili otellerin oda balkonlarında, havuz başlarındaki şezlonglarda, restoranların masalarında, akşam saatlerinin bu opereti andıran kapanış gösterisi, bu renk cümbüşü, ister istemez, sen kaçırsan da gelir, gözünün içine girer!
Kırk haneli köy olduğu yıllarda bile, batıya bakan yamaçlarda özellikle genç kızlar için, güneşin batışı, hüzünlü bir veda töreniydi. Onları da peşi sıra alır, bilmedikleri bir masal âlemine sürüklerdi. Ellerinden gelse oldukları yerde sabahlayabilirlerdi.
