Buradan mən Dünya Ruhunu görürəm. O mənim ruhuma müraciət edir və biz birlikdə otları göyərdir, qoyunları kölgə axtarmaq üçün bir yerdən başqa yerə aparırıq. Sizin dünyadan çox uzaq olan buradan mən sevməyi öyrənmişəm. Bilirəm ki, azca Yerə yaxınlaşsam, ordakı bütün canlılar öləcək və Dünya Ruhu daha mövcud olmayacaq. Biz uzaqdan bir-birimizə baxır və uzaqdan bir-birimizi sevirik. Mən Yerə həyat və istilik, o isə mənə - varlığının mənasını verir.
<<Əgər mən hərdən şikayət edirəmsə, eybi yoxdur, axı mən insan ürəyiyəm, bu mənim xüsusiyyətimdir. Biz hamımız ən əziz arzularımızın baş tutmasına qorxuruq, çünki bizə elə gəlir ki, onlara layiq deyilik, yaxud da onları heç zaman həyata keçirə bilmərik. Biz insan qəlbiyik, ona görə də həmişəlik ayrılan sevgililəri, xoşbəxt yaşaya biləcəyimiz, amma yaşamadığımız anları, tapa biləcəyimiz, lakin qumun altında qalan, tapmadığımız xəzinəni düşünəndə, qorxudan donub qalırıq. Çünki bunlar gerçəkləşəndə biz əzab çəkirik>>.
- Mənim ürəyim əzab çəkməkdən qorxur
- Sən ona de ki, əzab çəkmək qorxusu əzabın özündən də pisdir. Öz arzularının axtarışına çıxan heç bir ürək əzab çəkmir, çünki bu axtarışların hər bir anı - Allahla və Əbədiyyətlə görüşdür.
Tamamilə təbiidir ki, ürək qazanılmış hər şeyi arzu ilə dəyişməkdən qorxur.
- Mən gedirəm, - o dedi. - Amma istəyirəm ki, biləsən: mən qayıdacağam. Mən səni sevirəm, çünki...
- Heç nə demə, - qız onun sözünü kəsdi. - Sevginin səbəbi yoxdur. Sevirlər, çünki...sevirlər.
...fərqi yoxdur- həmişə bir insan digərini axtarır və gözləyir. Bu iki nəfərin yolları kəsişəndə, gözləri baxışanda keçmiş də, gələcək də öz mənasını itirir, yalnız bircə o an, o dəqiqə mövcud olur və dünyadakı hər şeyin bir əllə yazıldığına inanırsan. Bu əl qəlbində bir məhəbbət yaradır və sənin üçün əkiz ruhu axtarır; işlədiyindən, dincəldiyindən, yaxud xəzinə axtardığından aslı olmayaraq, bu hər kəs üçün belədir. Yoxsa insan nəslini ağuşuna almış arzuların heç bir mənası olmazdı.
Külək qum təpələrinin formasını dəyişdirsə də, səhra əvvəlki kimi dəyişilməz qalır. Bizim məhəbbətimiz də əvvəlki kimi qalacaq.
Beləliklə, heç zaman anlamayacaqsan ki, məhəbbət insanın Öz Yolu ilə getməsinə mane ola bilməz. Əgər mane olacaqsa, deməli bu məhəbbət saf deyil.