Bu kitap, klasik bid‘at literatüründe geçtiği şekli ile Kur’an kıraat ve tilaveti çerçevesinde sünnete muhalif olarak gelişen muhdes uygulamaları konu edinmektedir. Zaman içerisinde Kur’an kıraat ve tilavetinde özden sapma anlamına gelebilecek yeni uygulama çeşitlerinin ortaya çıktığı ve bunların kültür haline gelmek suretiyle İslam topluluklarında yaygın bir hal aldığı görülmektedir. Bunlardan bir kısmı, ulema tarafından sadece basit farklı uygulama alanları olarak görülmemiş, amelî ve hatta itikâdî olarak sahih İslâmî anlayış ve uygulamalardan sapma olarak değerlendirilmiştir. Bu eserde kıraatte bid‘at konusu, İslam ulemasının hoşgörülebilir kabul ettiklerine de yer veren geniş bir araştırma alanı içerisinde incelenecektir. Kitabın ilk amacı, klasik literatürde söz konusu edilen uygulamaların ortaya konması ve incelenen her eserin kendine mahsus yönlerini belirterek bunların birbirleri ile irtibat ve etkilenmelerini açıklamaktır. Kitabın bir başka amacı, özellikle yirminci asrın başından günümüze kadar üç ayrı dilde (Türkçe, Arapça ve İngilizce) bid‘ata dair yapılmış çalışmaları değerlendirmektir.
