Kiraz'ın Şarkıları
Amélie CoutureKiraz'ın Şarkıları Posts
You can find Kiraz'ın Şarkıları books, Kiraz'ın Şarkıları quotes and quotes, Kiraz'ın Şarkıları authors, Kiraz'ın Şarkıları reviews and reviews on 1000Kitap.Lucas Kiraz'ı o kadar çok seviyordu ki, hoşuna gider diye onu kendisine hediye ettim. Büyük kafesi odasına kadar iterek götürdüm,
Isabelle bunun çok nazik bir davranış olduğunu ve bana yeni bir kuş alacağını söyledi.
Kiraz'dan başka hiçbir kuşu sevemeyeceğimi sanırdım ama Isabelle ile kuşçu dükkanına gittiğimizde, benimkilerin birbirleriyle muhabbet ettiklerini duydum ve hemen onları almak istedim.
Muhabbet kuşları eşleri olmadan yaşayamıyorlar. Birbirlerini çok seviyorlar. lsabelle onlara Kiraz'ınki kadar büyük bir kafes buldu, ben de onlara Lucas ve Lucie isimlerini koydum. Onları alalı fazla olmadı ama şimdiden gelip elime konuyorlar, tıpkı Kiraz'ın anneannemin eline konduğu gibi.
Amélie Couture 
Kiraz'ın Şarkıları
Birden çok büyük bir ağlama isteği duydum, üzgün olduğumdan falan değil, ne bileyim, birden içim taşar gibi oldu. Isabelle'in tatlı tatlı gülümsediğini görüyordum, sonra gözyaşlarımdan dolayı her şey puslandı ve babam beni kucağına aldı. Adeta Lucas kadar küçük ve hafifmişim gibi beni kucağında taşıdı ve usulca küçük kızım, küçük kızım diye tekrar ederek saçlarımı okşadı. Bense hıçkıra hıçkıra ağladım, kendimi durduramamacasına, sanki hayatımda daha önce hiç ağlamamışçasına, sanki tüm gözyaşlarım
tek seferde gözümden boşalmak istermişçesine ağladım.
Anneannemle konuşabiliyordum. Yanımda olup beni avutmasını dilerdim. Ama yanımda olsaydı zaten mutsuz olmazdım ve beni avutmasına da gerek kalmazdı. Çünkü tam da o yanımda olmadığı için üzgünüm.
Geriye dönüp eskiden akşamları fırtına çıktığında anneannemin beni sakinleştirip avuttuğu zamanlardaki küçük kız olmak istiyordum.
Kalkıp yanıma gelir, bana ninni söylerdi. Daha sonraları biraz büyüdüğümde, gece yine fırtınadan korkarsam, ikimize ıhlamur ile kurabiye hazırlardı. Fırtınanın dinmesini ve uykumuzun gelmesini
beklerken, yatakta edilen akşam kahvaltısı gibi bir şeydi bu.
Anneannemle hayatım çok güzeldi. Hep mutluydum, mutsuz olduğum zamanlarda da anneannem beni anlardı. Mutsuz olduğumu göstermek için kendimi odama kapatmama gerek kalmazdı.
Amélie Couture Kiraz'ın Şarkıları
Odamdan çıkabilirdim. Neden bilmiyorum ama canım istemedi. Yatağıma uzanıp uzun uzun beyaz tavana baktım. Üzgündüm ama içimden ağlamak
gelmiyordu, yorgundum ama camın uyumak istemiyordu. Bir tuhaf hissediyordum.
Aslına bakarsanız hiç mutsuz değil, durmadan cıvıldayıp duruyor. Sabahları beni o uyandırıyor ve şu ara hava güzel olduğu için pencereyi gün boyu açık
bıraktığımdan, anlatacak bir sürü şeyi oluyor.
Cıvıldamasını dinlemeyi seviyorum. Sesi çok güzel ve bana iyi geliyor. Böylece anneannemi, çiftliği, bahçeyi, vs. hatırlayıp düşünebiliyorum.
Anılar çok tuhaf. Bazen beni ağlatıyorlar. Bazen mutlu ediyorlar. Bazen de her ikisi birden oluyor.