Bir romandan ziyade, masal tekerlemesi okuyormuş hissi uyandırıyor. Masalsı tarzda, hem çok kolay okunan hem anlamak için üzerine uzunca düşünülmesi gereken cümlelerden oluşuyor. İnsanı büyüleyen bir dili, eşsiz benzetmeleri var. Konusunu tarif etmek çok zor, edebiyatla ilgilenen, postmodern kitapları sevenlerin ilgisini çekeceğini düşünüyorum.
Dert her şeyden ağırdır; hele bağırıp çağırmıyorsa, o zaman başlı başına bir ceza olur da. Sessizliğin içinde böylesine ağır bir cezayı çekmek - bunu kim bilebilir?
"Dinleyenlerime ya da varsa zavallı okuyucuma hem güzel hem de çirkin bu acayip kadından söz etmek isterdim. Ama önce hikâyemde açılmış kimi boşlukları doldurmam. Daha doğrusu, kim bilir, yeni boşluklar açmam gerek"