Kırmızı Bahar - Adanmış Hayatlar 3
Vehbi BardakçıKırmızı Bahar - Adanmış Hayatlar 3 Posts
You can find Kırmızı Bahar - Adanmış Hayatlar 3 books, Kırmızı Bahar - Adanmış Hayatlar 3 quotes and quotes, Kırmızı Bahar - Adanmış Hayatlar 3 authors, Kırmızı Bahar - Adanmış Hayatlar 3 reviews and reviews on 1000Kitap.
“İnsan olmak istiyorum.Ben paylaşmak istiyorum,sevmek istiyorum,bütün insani duygularımı sindire sindire yaşamak istiyorum.O zaman mutlu olacağım.Başarı mutlu olmaktır.Başarı sadece budur,mutlu olmak…”
Sayfa 288Kitabı okudu
“Ölümü özlüyor,vazgeçip delice bir tutkuyla yaşamak istiyordu.”
Sayfa 118Kitabı okudu
Evler basılıyor,en ufak bir kuşkuda sorgulama yapılıyor,her gülüşün,her selamın,kurulan her dostluğun hesabı soruluyor ve şüphelendiği ne kadar insan varsa yakalayıp götürüyorlardı.
Sayfa 256 - OzanKitabı okudu
Evrende hiçbir canlının başka bir canlıya reva göremeyeceği bu iğrenç işkenceleri insanüstü bir sabırla göğüsledi, tutumunu hiç değiştirmedi. Her tarafını parçaladılar, lime lime ettiler, ama yüreğine ulaşamadılar.
Sessizlik bazen en sert cevaptan daha sert olabiliyordu.
Teknolojiyi “başarı” diye yutturmuşlar ve insanın yüreğini onunla yağmalamışlardı. İnsanı insan yapan ne varsa hepsini onunla yok etmişlerdi. Sonunda insanı öyle yozlaştırm ışlar ve kendine öyle yabancılaştırmışlardı ki, onu artık aşını ve işini düşünen iki boyutlu basit bir varlık hâline getirmişlerdi. Önce yoksul bırakmışlar, sonra eve bir ekmek getirmeyi ona “başarı” olarak gösterm işlerdi.
“Bundan böyle bu ülkede servet yığmak yasak, sahtekârlık yasak, din tacirliği yasak, yoksulluk ve cahillik yasak, herkes çalışacak ve kazanacak, herkes okuyacak, okuyamayanlar meslek öğrenecek, sağlık kurumlarından herkes bedava yararlanacak, açlıktan, hastalıktan ve yoksulluktan ölmek yasak! Bu ülkede umutsuz ve mutsuz olmak yasak!” diyecekti.
Fotoğraf kareleri gibi geride geçmişi... ve yarını olmayan soğuk bir gecenin koynunda geleceği donup kalmış; akış durmuş, geçmişi ve geleceğiyle bütün hayatı buz tutmuştu sanki.
Yollar küçülmüş, dağlar küçülmüş, dünya küçülmüş ve insanlar küçülmüştü. Vicdanlarını ve şereflerini üç kuruşa satacak kadar küçülmüşlerdi.
Düşmesin bizimle yola; evinde ağlayanların gözyaşlarını boynunda ağır bir zincir gibi taşıyanlar! Bıraksın peşimizi, kendi yüreğinin kabuğunda yaşayanlar!