Aslı Erdoğan’ın Rio de Janeiro’su... Ekranlarda gördüğünüz o şatafatlı karnavalları, futbol müsabakalarının gösterişli kutlamalarını, o rengarenk şehri ve insanlarını unutun. Aslı Erdoğan bize şehrin en karanlık yönlerini keskin bir şekilde işliyor. Kelimenin tam anlamıyla keskin bir şekilde çünkü kitapta çok çarpıcı gerçeklikler fazlasıyla cüretkar anlatılıyor.
Yüzeysel olarak kitapta; İstanbul’da yaşayan, üniversite öğrencisi, varlıklı bir ailenin ruhu da adı gibi ‘Özgür’ olan bir kızının İstanbul’dan Rio’ya uzanan serüveni anlatılıyor özetle. Kendi benliğini arayan bir genç kız Özgür. O kalabalık şehirde, fiziki kalabalığın içinde çektiği ruhsal yalnızlık, kimsesizlik duygusu okuyucuya geçiyor. Bunun haricinde Özgür ile birlikte bizde şehri keşfediyoruz. Sokaklardaki insanları, soyulma, tacize, tecavüze uğrama ya da kafasına bir silah dayanıp çantasında ki 3 kuruş için öldürülme korkusu olmadan yolda yürüyememesi, uyuşturucu sevkiyatını haber veren havai fişekleri, çok küçük yaştaki kızların o yaşta kendilerinden vazgeçip para için bedenlerini satmalarını, AIDS’in yaygınlığını... Yazar, şehrin daha bir çok gerçeğini bir tokat gibi vuruyor okurunun yüzüne. Türkiye’de varlıklı bir ailenin kızı olmasına rağmen Rio da sefalet içinde yaşamını sürdürmeyi seçen Özgür’ün trajedisi de bir sonraki adımı ne olucak merakı uyandırıyor.
Heyecan verici realist bir roman hatta trajedi. Brezilya’ya, Rio de Janeiro’ya gitmeyi düşünenleriniz varsa kitabı okuyup öyle karar versin derim...
