Kitabu't-Tevhid
Muhammed Bin AbdulvahhabSözler ve Alıntılar
Eğer
Sana fayda veren şeye karşı hırslı ol! Allah’tan yardım dile! Aciz olma! Bir musibet dokunursa, ‘Eğer şöyle yapsaydım, şöyle şöyle olurdu.’ deme. Bunun yerine ‘Allah böyle takdir etmiş. O dilediğini yapar.’ de. ‘Eğer’ sözü şeytanın etkisine kapı aralar.” (Muslim 2664; İmam Ahmed; İbn Hibban 2896)
57. BölümKitabı okudu
Herhangi biriniz ‘Allah’ım, dilersen beni bağışla!
Allah’ım, dilersen bana merhamet et!’ demesin! İstediğini, azmederek istesin! Çünkü Allah’ı zor altına sokacak kimse yoktur.” (Buhari 6339; Ebu Davud 1483; Tirmizi 3497; Nesai;
İbn Mace 3854; Malik; İmam Ahmed; İbn Hibban)
53. BölümKitabı okudu
Tevhid kulun öğrenmesi ve amel etmesi farz olan ilk şeydir. Tevhid’e her şeyden, hatta namazdan daha önce başlanmalıdır.
Hiç kimse levh-i mestur'da kendisi için çizilmiş sınırı aşamaz.
O'nun iradesi olmaksızın hiçbir şey olmaz. Hiçbir şey O'nun meşieti dışına çıkamaz. Âlemdeki hiçbir şey O'nun takdiri haricinde kalamaz.
Sudur eden hiçbir şey O'nun tedbiri dışında olmaz. Hiç kimsenin tesbit edilmiş kaderden kaçacak yeri yoktur.
Sayfa 10 - Guraba, Bilincinde miyiz?
De ki: Şefaat tümüyle Allah’ındır.” (Zümer 44)
“Onun izni olmadan katında kim şefaat edebilir?”
(Bakara 255)
“Göklerde nice melek var ki, Allah, dileyip razı olduğuna izin vermezden evvel, şefaatleri hiçbir işe yaramaz.” (Necm 26)
Allah'tan başka bir varlığa yöneltilen ibâdeti, kişi; ibâdet, tevessül veya herhangi bir şekilde isimlendirse de, o, büyük şirk kapsamındadır. Çünkü nazar-ı itibara alınan ölçü, eşya için kullanılan lafız ve ibareler değil, anlam ve hakikatlerdir.
Sayfa 51
Kul, tevhîdinin ve îmânının mükemmelliği oranında, inşirah bulmuş/ genişlemiş bir kalp ve mutmain bir gönülle sıkıntılara acılara ve Allah'ın elem verici takdirine rıza gösterir, teslim olur.
Sayfa 41