“Ama tüm fotoğraflar hüzünlüdür, çünkü bitmiş bir şeyi gösterirler,” diyor Stella. “Zamanın geçtiğine dikkat çektirirler, hiç bir şeyin sonsuza dek kalmadığına. Ama bunu kim fark etmez ki? Yani, ben bunu hep ediyorum, her lanet saniye, kamerayla ya da kamerasız. Bazen fark etmek hariç hiçbir şey yapamadığımı düşünüyorum. Baktığım her yer. Her göz kırpış bir ağıt.”