"İnsan doğası dışında kalan doğa, gökyüzü ya da toprak bir anlamda gözüme görünmüyor; ayrıca imgelemin yarattığı zevkler de aklımdan çıkıp gitmiş gibi geliyor - çıkıp gitmediyse bile içimde bir yerlerde uyuyup kalmışlar sanki. (Hawthorne, 2005, s. 29).