“Peki ya sonra? Birlikte yaşamamız mümkün değil ya? Yani onunla olabilmem için ölmem mi gerekecek? Bunun için gelmemiş miydi zaten? Beni bu şekilde ele geçirmek istemiyor muydu?” “Peki, ne yapalım? Ölmekse ölmek! Ölüm beni artık zerre kadar korkutmuyor. Ne de olsa beni yok edemez, değil mi? Tam tersine, yalnızca o şekilde ve orada mutlu olacağım. Yaşarken hiç olmadığım ve onun da olmadığı kadar… Ne de olsa ikimiz de masum insanlarız!