Kitabı okumaya başlamadan önce ismiyle münazara ediyoruz.
Köksüzlük…
Nerede başlayıp nerede biteceği bilinemeyen bir yolculuk.
“Hiçbir yere ait olmayan” …
Varoluşun menem kaygısı bir tarafa, belki de hayat pandomimasının ilk dekoru…
Zihnimizdeki imgelem kapak tasarımıyla harekete geçiyor.
Kanlı eğeyi yalayan kedi misali, köksüzlük yarasını kaşıyan yazarın şiirsel bir dille yazdığı “Adamın Anlattıklarıdır” ve “Kadının Anlattıklarıdır” adlı iki bölüme ayrılan on üç öyküsü hem kişisel hem evrensel çıkarımlar içeriyor.
Kendi çizdiği desenlerle perçinlendiği öyküleri tüm öykü severlere önerimdir.
