Sayfa sayısı 112, türü roman. Dili basit, günlük konuşma diliydi. Aslında bu kitap polisiye bir roman Keşke daha uzun olsaydı ve polisiye yönü daha ağır olsaydı dediğim bir kitap oldu. İlk yetmiş sayfa Nehir ve Buğra'nın hayat hikâyesi ve aşklarıyken son kırk sayfa en heyecanlı kısımlarıydı. İlk başta normal bir aşk romanı diye düşündüm açıkçası biraz sıkıldım okurken ama sonlara doğru güzelleşti kitap. Hayalleri yıkan, sevenlerini kahreden bir ölüm... Normal ölüm gibi gözüken ama aslında cinayet ya da intihar olabilecek bir ölüm. Ve bu ölümü açığa çıkartıp aydınlatmaya çalışan polis.
Olaylar, Buğra'nın kaymakam olma hayaliyle Sivas'tan, Nehir'in ise hayali olan bölüm için İstanbul'dan; Ankara da Siyaset Bilimi ve Kamu Yönetimi bölümünü kazanmalarıyla başlıyor. Kader, hayalleri, hayatları, şehirleri farklı olan bu iki insanı bir araya getiriyor. Bir de tüm olayların şahidi Buğra'nın dostum dediği, sınıf arkadaşları Yiğit var. Kaymakamlık hayalinden komiserliğe uzanan bir hikâye... Olayları aydınlatan; kesik fotoğraflar, Risin zehri ve bir günlük.
Kitabı okurken şunu bir kere daha anladım; insan, kardeşim dediği insanlarla ne kadar samimi olursa olsun arada her zaman bir mesafe olmalı. Hep bir sınır çizmeli ve o sınırı korumalı. Sonra canı yanan yine insanın kendisi oluyor. Herkes her şeyi yapar. Ayrıca yazarın FMF hastalığını da kitaba işlemesi çok güzel bir farkındalıktı.
Merak edenler okuyabilir.
Keyifli okumalar, kitaplı günler...
