Komünsüz Komünarlara Hayat Bilgisi
Tolga ErsoySözler ve Alıntılar
"Niye çalışıyorsunuz? Yaşamak ve mutlu olmak için değil mi?
Ama sadece daha fazla çalışmak için çalışıyorsanız mutluluk ne zaman çalar kapınızı ? Yaşamak için çalışıyorsunuz. Ama yaşam güzelliklerden ve şarkılardan yapılma değil mi? Sonra aranızda ozan yok diye acı çekiyorsunuz, nerede kaldı onca çabanın meyve si? Şarkısız iş, bitmeyen yorucu bir yolculuk gibidir. Böyleyse eğer, ölüm daha hoş olmaz mı ?"
Refah toplumsal bir olgu olmaktan çıkartılıp bireyselliğe indirgendikçe sistemin sahiplerinin kazancı garanti altında demektir.
kapitalizm var oldukça işsizlikte var olacak hatta kurumlaşacaktır.
İşsizlerin önemli bir bölümü üretime her katılacakmış gibi psiko fiziksel bir hazırlık içinde tutulur. Böylece çoğu kez "aynı yollar dan geçmiş" aktif üreticiler ya da daha doğru bir tanımlamayla işçi sınıfı üzerinde de bir baskı kurulmuş olmaktadır.
Belki de özgürleşme, ütopya kavramını sözlüklerimizden silmek ile başlıyor.
Auschwitz 'deki toplama kampının girişinde "Arbeit macht frei/Çalışmak özgürleştirir" yazar. Kanımca herhangi bir erk sistemini iyi anlatan bir cümledir ve bir soykırım kampının kapısına da oldukça yakışmaktadır! Bu yazıyı alalım günümüzdeki bir fabrikanın ya da işliğin kapısına asalım, ne değişir? Hiçbir şey. İnsanın emeğinden- üretiminden yabancılaşmasının insan bağlamında soykırımdan ne farkı vardır. Artık kapitalizm öldürmek yerine çalıştırarak ya da daha fazla sömürerek yok etmeyi tercih ediyor.
Daha da indirgemeci bir yaklaşımla artı-değer üreten tüm çalışmaların insan ve ona ait değerler açısından bir soykırım olduğunu söylemek olanaklı.
Ne herhangi bir emek erkin oluşmasına yol açmalı ne de herhangi , bir erk emeğin değerini belirleyebilmeli.
Pek bir şey "üretmesek" de çalıştığımız sürece yoksulluğumuzun ve yoksunluğumuzun farkına varabilecek durumda olmuyorduk en azından!