Dikkat ! İncelemeyi lütfen kitabı okuduktan sonra okuyunuz. Zaten büyük olasılıkla tek soluk sürecek.
Konuşmanın imkânsızlığı, anlaşmazlığın teminatı. Bireysel farklılıklar diye usulca geçiştirdiğimiz başlık altında bir dolu farklılığımız konuşmayı imkansız kılıyor belki de. İşte tüm güzellik bunu fark ettiğimizde başlıyor. Konuşmanın çarelerini aramaya başlıyoruz, kâh şiirin kapısını çalıyoruz kah müziğin. Ortak noktada buluşmamızın mümkünatı yok gibi görünüyor aksi takdirde. Kelimelerimiz kendi yaşam pınarlarımızdan akıp gidiyor, sözcüklerimizin diğerlerine dokunması için, benzer kavrayışa sahip olmamız gerekiyor. Ya da duvarlarımızı genişletmek… Diğerlerine ancak böyle ulaşabiliriz. Duvarlarımızı, egomuz ile sarılı duvarlarımızı genişletmek, aralarda boşluk bırakmak… Nasıl olacak o iş, daha çok okuyarak, izleyerek, yazarak… Yani kelime repertuvarımızı genişleterek, anlama repertuvarımızı geliştirerek, başkalarının yolundan geçerek, o deneyimin de tadına vararak… Tıpkı benim bu kitaba yolumun düşmesi gibi; kavrayışımın, kelime hazinemin, ve empati yetimin arttığını hissetmem gibi.
Sevgiyle.
