“... bir ismi taşıyorsan, onun kaderini de taşırdın, ve kendisine verilen bu ismin sahip olduğu kaderi sevmemişti, Mehmet olarak kalmalıydı. Yabancısı olduğu bir ruh hâlinin tekinsiz âleminde dolaşıyordu.”
Mehmet daha ilkokula başladığı yıllarda özel biri olduğu göstermiş; arkadaşlarından önce okuma yazma öğrenmesi, ticari zekası, bilgeliği onu diğerlerinden ayırmıştı. Öğretmeni aynı ismi taşıdığı kuzeninden ayırmak için ona Ömer ismini taktı ve bu isim Mehmet’in kim bilir belki de kaderini değiştirdi.
Mehmet’in okul sıralarında başlayıp yetişkin bir adama dönüştüğü yıllara uzanan öyküsüne tanık oluyoruz.
"İnsanların en tutumlu yanı , haykırmak istediklerini içinde biriktirmesidir.
İnsan söylediklerinin bazen esiri olur, ama sustuklarının yükünü ömrü boyunca taşır. "
Çocukluğunun belli başlı anılarının gelecekte onu nasıl etkilediğini, yıllarca yüreğinde büyüttüğü aşkını, onu derin bir suskunluğa hapseden travmatik cinayeti, doğup büyüdüğü topraklara geri döndüğünde başına gelenleri okurken sadece Mehmet değil, diğer kahramanların da zamana meydan okuyamayan değişimine tanık oluyoruz.
Yalın ve sade anlatımı, puzzle parçaları gibi yerleştirilmiş kurgusu ile sevdiğim bir kitap oldu. Kimi yerler de geçen argo sözler beni rahatsız etmese de, bu tip kelimeleri kitaplarda görmek istemeyen okuyucuları da uyarmak isterim.
Genel olarak sevdim ve iyi ki okudum diyorum.
