kör baykuş. düşüncelerimi yazmaya nereden başlamam gerektiğini bilmiyorum gerçekten bi süre etkisi altında kalacağım cevapsız kalan sorularımın yatmadan önce aklıma takılacağı bir kitap. anlatımı başlarda samimi, anlaşılır ve metaforlarla doluydu sıkılmadan çeviriyordum sayfaları ama sonlara doğru kafam çok karışmaya başladı ve içimde kötü bi his oluştu. nasıl anlatsam, ortada hiçbir şey yokken ve kendini insanlardan soyutlamış bi şekilde otururken birden içini huzursuzluk kaplar ve kötü şeyler olacağını düşünürsün ya, kitabın son sayfalarını bu rahatsız edici duyguyla okudum. aşık olduğu kadınlar, afyon çekmesi alkoller zehirli şaraplar, testi, siyah elbiseli kız hurdacı, karısı, ölüm kanlar yerlere düşen kafalar... biri bu kitabın konusunu bana soracak olsa cümleleri kafamda toparlamak ciddi anlamda zamanımı alırdı sanki yazarın karışık bilinçaltına rüyalarına girmişiz de her şey birbirine geçmiş karmakarışık durumda, bu durumdan kismen kendimizi kurtarmaya calisiyoruz tüm bunların bitmesini istiyoruz ama ayni zamanda sonunu çok merak ettiğimiz için saçma bir heyecanla doluyuz. kitabı yarım saat önce bitirdim başım ağrıyor ve tuhaf bi boşluktayım. yazarın hissettiklerini bu kadar iyi anlayabildiğim için üzgün hissediyorum
