Depresif bir ruh haliyle yazılan kitap ,bol yalnızlık ve bunalım hali içeriyor.Tavsiyem psikolojinizin iyi olduğu dönem ve belirli olgunluktaki kişilerin okuması yönünde.Kitapta kaleme alınan ruh hali sanki şizofren bir insanın beynının içi gibiydi .Bazen naif bazen soğuk bir katil,bazen kimsesiz ilgiye ihtiyaç duyan bir çocuk ..Olayların birden fazla karaktere mi ait yoksa tek karakterin farklı zamanlarını mı konu alıyor biraz düşündürücü.Kitabın ilk sayfaları karakter analizi yapıp konuyu anlamlandırmaya çalışmakla geçiyor son sayfalarda hakim olup yazarın gerçek hayat hikayesini öğrenmeye yönleniyorsunuz.Arastırınca da heh tamam şimdi anlıyorum diyorsunuz
…
Hava gazıyla intihar edecek olan bir insanın kitabı bu…
Güzeldi..
_______________________________
En yakın arkadaşlarından Bozorg Alevi onun ölümünü
“Paris'te günlerce, hava gazlı bir apartman aradı, Championnet caddesinde buldu aradığını. 9 Nisan 1951 günü dairesine kapandı ve bütün delikleri tıkadıktan sonra gaz musluğunu açtı. Ertesi gün ziyaretine gelen bir dostu, onu mutfakta yerde yatar buldu. Tertemiz giyinmiş, güzelce tıraş olmuştu ve cebinde parası vardı. Yakılmış müsveddelerin kalıntıları, yanı başında yerde duruyordu"sözleriyle ifade eder.
“Ölümünden az önce bir hikaye taslağı kaleme almıştı, şuydu konu: Annesi, “Salgı salamaz ol!” diye beddua eder yavru örümceğe. Küçük örümcek ağ yapamayınca ölüme kurban gider.-Hidayet’in hayat hikayesi miydi bu?”
ifadeleriyle Hidayet’in ölümünden önceki zamanlarda içinde bulunduğu melankolik ve yalnızlaşmış atmosferi anlatıyor...