Ürkek bakışlarında kaybolan umutlarım vardı
Avuç içlerimin sıcaklığında sarsılan hüzünlerim sonra
Kül dedim kordum
Gel dedim utançtım
Sus dedim uslanmadım
Ben İstanbul'a değil
Sana ıslandım
...
Babalar bağrında mermi taneleri toplarken
Analar ellerinde yokluk örer
Öyle garip gözyaşı taneli çorbalar pişer
Pişer de doymaz hiçbir acı ve keder
...