bir an mustafa kemal göründü yataklı vagondan
ince uzun parmaklarında eriyor cıgarası
açık bir çakı tehdidi kilitli dudaklarında
bakışları değdiği yere iki kurşun deliği bırakıyor
uykusuzların ateş açtığı
gece barlarında içkiler zehir
kınından çıkar öfke bıçağı
sabaha kadar cinayet işlenir
ölen kim aslında öldüren midir
besbelli hiç anlaşılamayacağı
karakolda intihara heveslenir
bir acil serviste hazır yatağı