Topluma yerleşmiş normları tamamen derinden sarsan bir kitap olan Kötü yol ustanın naif kalemiyle birleşince tadına doyulmaz bir eser olmuş.
Kalabalık bir kişi kadrosu oluşturmuş olan yazar, eserinde genellikle “küçük adamlar” olarak nitelediği işçiler, ırgatlar, fahişeler, suçlu çocuklar, mahpuslar, gardiyanlar, işçi kâhyaları, dilenciler, çöpçüler, işten atılanlar, gurbetçiler, simsarlar, emekliler, dullar, ihtiyarlar, ezilen ve sömürülen insanlar gibi birçok şahsı eserinde okuyucusuyla buluşturmuştur.
Yazar esere 1966 yılında bir ailenin çektiği zorlukları anlatarak başlamıştır. Alkolden ölen eşinden sonra ihtiyar kadın (anne karakter) hayatını çocukları üzerine kurmuş. Evlere çamaşırcılığa gitmiş. Zorluklarla iki çocuğunu ( İhsan ve Nuran) büyüten anadolu kadını çocukları için iyi bir gelecek hayali kurarken istediği olmadan dünyadan göçüp gitmiştir.
Kurgunun asıl vermek istediği mesaj ise toplumun bilincine yerleşmiş "namus" meselesinin tek çözümünün bir kurşun olmadığı ve namus denilince yalnızca kadın sorumlu tutulmadığıdır.
Edebiyatla kalın...
Orhan Kemal bildik olayı öyle güzel bizlere sunmuş ki; 
Kötü Yol kesinlikle okunmalıymış, ben çook geç kalmışım :(
