Kötülük Üzerine Bir Deneme
Terry EagletonKötülük Üzerine Bir Deneme Gönderileri
Kötülük Üzerine Bir Deneme kitaplarını, Kötülük Üzerine Bir Deneme sözleri ve alıntılarını, Kötülük Üzerine Bir Deneme yazarlarını, Kötülük Üzerine Bir Deneme yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Gimpy’yi mutlu etmek istiyor ama öğrenmek ve öğretmek sözcükleri onda feci şekilde cezalandırılmakla ilgili bir çağrışım yapıyor, ama bu anısını bir türlü hatırlayamıyor – sadece anlamadığı bir şeyi öğretmek için ona vuran zayıf, beyaz bir el geliyor gözlerinin önüne.
Kapitalizm sırf varlığını sürdürebilmek için bile sürekli hareket halinde olmak zorunda olan bir sistemdir. Sürekli ihlal onun özünde vardır. Başka hiçbir tarihsel sistem, özünde iyi olan insanın kolaylıkla ölümcül amaçlara yöneltilebileceğini bu kadar açık bir şekilde gözler önüne seremez.
Sayfa 33 - İletişim Yayınları / 6. Baskı 2022Kitabı okuyacak
Modern çağ, ruhtan egoya geçiş diyebileceğimiz bir oluşuma tanıklık etmiştir. İsterseniz teolojiden psikanalize geçiş de diyebilirsiniz buna. Her ikisi de insan isteklerinin anlatısıdır –ancak dine göre bu istekler Tanrı’nın cennetinde tamama erecekken, psikanalize göre trajik bir şekilde hep bastırılacaklardır.
Sayfa 21 - İletişim Yayınları / 6. Baskı 2022Kitabı okuyacak
Bir eylem anlamdan ne kadar uzaksa o kadar kötüdür. Kötülüğün, bir sebep ya da amaç gibi, kendinin ötesinde var olan hiçbir şeyle bağlantısı yoktur.
Sayfa 9 - İletişim Yayınları / 6. Baskı 2022Kitabı okuyacak
Kötülük anlaşılmazdır. O sadece kendisi için bir eylemdir…
Sayfa 8 - İletişim Yayınları / 6. Baskı 2022Kitabı okuyacak
Asıl trajedi şudur: Bu tehlike daha doğmadan bertaraf edilebilirdi.
İnsanlık tarihinin barbarlık ve cehaletle dolu olması kısmen sınıf toplumunun yarattığı yapay kaynak kıtlığından ve büyük kitlelere insan vasfının ve öneminin verilmemesindendir. Ahlak güçten ayrı düşünülemez. Dahası, nasıl ki baskı altında tutulanlar ve zulmedilenler yozlaşıyorsa, yönetici sınıf arasında da adı duyulmamış her türden ahlaksızlığa sık rastlanmaktadır.
Duygusal bir hoşgörü insanın yararına değil zararınadır çünkü hoş görerek değişime engel olursunuz.
Kimi Marksistlere göre antik dünyanın köleliği ahlaken yanlış olsa da, daha “ilerici” bir rejim olan feodalizme yol açtığı için gereklidir. Feodalizmden kapitalizme geçiş için de benzer bir sav öne sürülebilir. Yine de günümüzde kendine Marksist diyen pek az insan böylesi küstah bir önermede bulunabilir. Her şeyden önce kapitalizmin kesin olarak feodalizmden kaynaklandığını söyleyemeyiz. Dünyaya şöyle bir göz attığımızda bile kapitalizmin de sosyalizme yol açmayacağını görebiliriz.
Belki de amip olarak kalsak daha iyi olurdu, insan ırkı kendi kıyımıyla sona ererse -ki aklın sınırlarını zorlayan barbarlık tarihimize uygun bir son olurdu bu- pek çoğumuz hayatlarımızın son saniyelerini bunu düşünerek geçirirdik. Evrim ve neticede yol açtığı insanlık tarihi uzun ve korkunç bir hata mıdır? İşler bu kadar aşikâr bir şekilde kontrolden çıkmadan bütün bu projeyi iptal etsek daha iyi olmaz mıydı?
Bu günlerde yaşanan her trajedi ya da doğal afetten sonra insanlar ellerindeki pankartlarla sokağa dökülüyorlar. Evlerinde hazırladıkları pankartlarının üzerinde tombul harflerle “Neden?” yazıyor ama bu insanlar sorularına bir cevap arıyor değillerdir. Depremin, toprağın derinlerindeki bir çatlaktan kaynaklandığını ya da cinayetin gözaltından fazlasıyla erken bırakılan bir seri katilin işi olduğunu biliyorlar. Pankarta “Neden?” yazmak “Bunun sebebi nedir?” diye sormak değildir; sorgulamaktan çok bir ağıttır bu.
Dünyadaki akıl almaz bir akılsızlığa, çevremizde olup biten anlamsızlığa yapılan bir itirazdır.
İnsanları sırf para için kitleler halinde imha etmek ya da nükleer silah kullanmayı düşünmek gibi adilikler, katıksız kötülükten çok daha yaygındır. Yani kötülüğün uykularımızı kaçırmasına gerek yok.
David Hume insan Doğasına Dair adlı çalışmasında başkalarının mutluluğunun bize keyif ama biraz da acı verdiğini söyler ve başkalarının acısını paylaşsak da, ondan biraz da keyif aldığımızı. Hume bunun şeytani bir sapkınlık değil insan doğasının bir gerçeği olduğu söyler. Yani bu durumda panikleyecek bir yön yok.
Cehennem, Güney Dakota’nın bütün kanalizasyon sistemini ezbere bilen takım elbiseli bir adamın size sonsuza kadar süren bir nutuk atmasıdır.
Hannah Arendt, Adolf Eichmann’ın orta sınıf banalliğinden bahsederken, adamın ne derinliği ne de şeytani bir boyutu olduğunu söyler. Peki ya yüzeysellik şeytaniliğin işaretiyse? Ya da kötülük frapan bir despottan çok küçük bir memura benziyorsa? Kötülük sıkıcıdır çünkü onda hayattan eser yoktur. Baştan çıkarıcı çekiciliği tamamen yüzeyseldir. Belki yüzünde bir hareketlilik, bir renk vardır ama bu Mann’ın Büyülü Dağ romanındaki karakterlerde gördüğümüz hastalıklı kızartıdır.