Çok fazla acı çektikten sonra, ancak bu acı sayesinde bütün bu olup bitenlerin kökünün nerede olduğunu, nerede olması gerektiğini anladım, bu yüzden de olanların dehşetini gördüm.
Mutsuz insanların kentte yaşamaları daha iyidir. İnsan kentte yüzyıl yaşar da çoktan öldüğünün ve çürüdüğünün farkına bile varmaz. Bunu kendiliğinden anlayacak zamanı yoktur, hep meşguldür.
-Mahkemede bana karımı neyle, nasıl öldürdüğümü soruyorlar. Aptallar! O zaman, beş ekimde onu bıçakla öldürdüğümü sanıyorlar. Ben onu o zaman değil, çok daha önce öldürdüm. Tıpkı şimdi herkesin, herkesin öldürdüğü gibi...