Kumar masasına saçılan iskambil kâğıtları gibi zamanla insanlar da bir yerlere savruluyordu. Herkes kendi kederine düşmüştü. "Komşu komşunun külüne muhtaçtır." sözü artık "Komşum benden uzak dursun; ama mutlu olsun." sözüne yerini bıraktığı bu dünyada mutlu olmaya çalışıyorduk.