Samimi, duygu yüklü şiirler bunlar. Her biri diğerinden bağımsız gibi görünse de her birinin ortak yanı var: ateş.
Ömer Hayyam'ın üzüm bağları kokan rubailerini hatırlatan bu dörtlükler zaman, uzam ve ikisi arasına gerilmiş insan üzerine.
Bir ritm var, adeta şarkı söylüyoruz. Adeta dans ediyoruz harflerin arasında. Tehlikeli noktaların eşiğinden geçiyoruz, esriğiz, lakin düşmüyoruz.
