Kül ve Yel
Müge İplikçiEn Eski Kül ve Yel Gönderileri
En Eski Kül ve Yel kitaplarını, en eski Kül ve Yel sözleri ve alıntılarını, en eski Kül ve Yel yazarlarını, en eski Kül ve Yel yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Bazen birine verdiğimiz sözler aslında kendimize verdiğimiz sözlerdir.
Yaşamın bir savaş arenası olduğunu akılda tutarsak kim aynı yaşamı bir kez daha yaşamak isterdi ki?
Sayfa 215Kitabı okudu
Biri siyah diğeri beyazdı taşların.
Hayatlarımız gibi; unutuş ve hatırlayış gibi.
Sayfa 17Kitabı okuyor
Yanmışsan ve çıkan yelle uçup gitmişsen, kurtuldun
Güvenli bir biçimde unuttun, güvenli bir biçimde hatırladın.
Hatta öldün.
Bazen birine verilen sözler aslında kendimize verdiğimiz sözlerdir.
Hayatın semboller üzerinde durulmayacak kadar hızlı ve insanları umursamaz bir biçimde geçtiğini düşünenlerdendi. “Staj diye en komik işleri yaptırıyorlar insana, sonra da emek deyip asgari ücret üzerinden maaş veriyorlar. Derinine insen bunlardan demokratını bulamazsın ha!” diye söylendi kendi kendine. “Hem öyledirler hem de kapitalizmin göbeğinden beslenirler. Sonra da semboller derler, hayat çetrefil bir düzenek cümlesinin etrafında felsefi derinliklere dalarlar. Mahzun gözlerle insanın suratına bakarlar ve siz anlamazsınız derler.”
Kapitalizm, boş duranı sevmese de, boşa para harcayanı seviyor.
Felaket... Bir felaket daha... Üstüne bir felaket daha.
“Sen benim kapımı üçüncü kez çalan postacımsın.
Hancının ve yolcunun birlikte sarhoş olabileceklerinin en önemli kanıtısın.
Ve işin aslı, koklamaya doyamadığım benim güzel manolyamsın!”
Unutmak en gerçek dil, en sahici din, en sağlam deridir.