'' Küller''imde yaşatmak istediğim vaka ve kahramanları için ''muhayyel '' diye dudak bükenler var, onlara sorarım :
Her gün hakiki hayat tipleri önünde o kadar bulanan zavallı ruhlarımız, '' hayal'' adlı mübarek teselliyi kitaplarda da bulmasın mı?...
İçime damla damla "ölüm" çöküyor. Bu soluk mavi gökte, bu gümüş afaklarda²⁰⁷, bu ıslak toprakta hep ölüm... Hep ölümün sonbahara ve sonbaharın ölüme benzeyen o gizli, o acı yeisi var!...
207 Afak: Ufuklar.