İçime damla damla "ölüm" çöküyor. Bu soluk mavi gökte, bu gümüş afaklarda²⁰⁷, bu ıslak toprakta hep ölüm... Hep ölümün sonbahara ve sonbaharın ölüme benzeyen o gizli, o acı yeisi var!...
207 Afak: Ufuklar.
Şarapla olmuşsam ben sarhoş, öyleyim,
Kafir, ateşperest, putperest öyleyim;
Herkesin bir zannı var hakkımda benim,
Ben kendime aidim, nasılsam öyleyim!