"Günlerden bir gün, şaçşaça başbaşa iki adam gelir Nasrettin Hoca'ya. Önce ilki öbürünü iteleyip çekişme konusunu yanayakıla anlatır Hoca'ya. Cankulağıyla dinledikten sonra durumu yargılar Hoca: "Haklısın, oğlum!" Sonra öbür adam
atılır, açar ağzını yumar gözünü: "Buna bakma sen, durum onun anlattığı gibi değil. Sen asıl benim söylediğime inan" der. Her şeyi öyle kendinden yana çeker ki, ona hak vermekten başka çare kalmaz. Şöyle der Hoca: "Haklısın, oğlum!" Konuşulanlara kulak konuğu olmuş, söylenenlerin hiçbirini kaçırmamış olan Hoca'nın karısı atılır o zaman: "Ne tuhaf adamsın sen, a Hoca! Bu iki adamdan ya biri halı ya öbürü" diye çıkışır Hoca'ya. Ona ne dese beğenirsiz, Hoca: "Kuşkusuz, sen de haklısın, karıcığım!"