Bir masal bu; çocukken defalarca okuduğumuz, her sayfasında ayrı bir duygu seline boğulduğumuz, bitmesin diye kıyamadığımız ama hemencecik bitiveren, hayatımızda her daim yer eden masallardan. Bu masalı o masallardan ayıran ise yıllar geçtikçe körelen duyguları, heyecanı yetişkin bir insanın tekrar hissedebilmesini sağlaması. Yetişkin masalı bu. Neden mi masal? Çünkü iyiler-kötüler, konuşan köpekler, insana göbek attıran ölüler, tesadüfler ve sımsıcak sevgiler sayfaların arasında bambaşka bir dünya sunuyor okuyucuya. Bitmesin derken daha da hızlı akıyor sayfalar. Bu kadar güldüren, hüzünlendiren, kızdıran, heyecanlandıran ve bu duyguların hepsini sonuna kadar yaşatan bir kitap okumamıştım uzun zamandır. Belki de ben artık hissedemiyordum, ta ki bu kitaba kadar.