Yeryüzünde ve yeryüzünden (toprak) yaratılan insan, yeryüzü ile içiçe bir hayat sürdürmektedir. Yerin, insan hayatında çok ayrı bir yeri vardır. Onun beslenme, barınma gibi hayatını sürdürebilmesi için muhtaç olduğu gereksinimlerinin kaynağı da yeryüzüdür. Bu yüzden insan, yeri işler, eker, biçer, imar eder, onun altını üstüne getirir, onun omuzlarına dolaşır, geçimini sağlar, üretir, tüketir, yer uğruna savaşır, yerle yorulur, yerle dinlenir, ruhunu yerde dinlendirir, gönlünü yerle eğlendirir ve yerle birlikte geçirdiği yorucu bir hayatın ardından yine onun bağrına kendini bırakır. Yer, tüm imkan ve nimetleriyle insanın emrine verilmiş ve ona armağan edilmiştir.
(Arka Kapak)
