Kur'an-ı Kerim'in Türkçe Meali ve Muhtasar Tefsiri Gönderileri
Kur'an-ı Kerim'in Türkçe Meali ve Muhtasar Tefsiri kitaplarını, Kur'an-ı Kerim'in Türkçe Meali ve Muhtasar Tefsiri sözleri ve alıntılarını, Kur'an-ı Kerim'in Türkçe Meali ve Muhtasar Tefsiri yazarlarını, Kur'an-ı Kerim'in Türkçe Meali ve Muhtasar Tefsiri yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
"Sabır ve namazla Allah'tan yardım isteyin. Şüphesiz bu, (Allah'a) saygılı olanlardan başkasına ağır gelir!" (Bakara Sûresi/45.)
Sayfa 12Kitabı okuyor
"İşte o kitap, bunda hiç şüphe yok, sakınanlar için bir hidayettir."(Bakara Sûresi/2.)
"Onlar gayba iman edip namazı dosdoğru kılarlar ve kendilerine verdiğimiz rızıktan (Allah yolunda) harcarlar.(Bakara Sûresi/3.)
"Onlar hem sana indirilene iman ederler, hem senden önce indirilene. Ahirete de bunlar kesin olarak inanırlar."(Bakara Sûresi/4.)
"Bunlar, işte Rablerinden bir hidayet üzerindedirler, işte kurtuluşa erenler de bunlardır.(Bakara Sûresi/5)
Sayfa 8Kitabı okuyor
"Eğer Allah, sana bir keder dokunduracak olsa, onu O'ndan başka giderecek yoktur. Eğer sana bir hayır dilese, o zaman da O'nun lütfunu geri çevirecek yoktur. O, lütfunu kullarından dilediğine eriştirir. O, çok bağışlayan, çok merhametli olandır." ( Hûd Sûresi, 107)
Sayfa 197
"Onlar bilmiyorlar mı ki, Allah kullarının tevbesini kabul eder ve sadakalarını alır. Şüphe yok ki Allah tevbeleri çok kabul eden, çok merhametli olandır"
(Tevbe Sûresi,104)
Sayfa 183
De ki: "Hiçbir zaman bize, Allah'ın bizim için yazdığından başka bir şey isabet etmez. O, bizim Mevlâ'mızdır. Artık mü'minler yalnız Allah'a güvenip dayansınlar."
(Tevbe, 51)
Sayfa 176
"Onlar (Yahudiler), Allah'ın ipine ve insanların (mü'minlerin) himayesine sığınmadıkları sürece, nerede bulunur- larsa bulunsunlar, üzerlerine alçaklık damgası vurulmuştur. Onlar Allah'ın hışmına uğradılar ve üzerlerine de mis- kinlik damgası vuruldu. Bunun sebebi, Allah'ın âyetlerini inkâr etmiş olmaları ve haksız yere peygamberleri öldürme- leridir. Onlar ayrıca isyan etmişti ve sınırı aşıyorlardı." (Âl-i İmran/112)
Sayfa 67