“Yeryüzünde yürüyen canlıların Allah katında en kötüsü, akıllarını kullanmayan sağırlar, dilsizlerdir.” (Enfal 8:22)
Ayetin sonunda geçen sağır ve dilsiz kavramları mecazi anlamdadır; bunlarla kastedilen kendi aklını gereği gibi kullanmayan, bunu yapmadığı gibi aklını iyi kullanan öteki insanların akla uygun bilgi ve öğütlerine de kulağını tıkayıp sağırmış gibi duymazdan gelen, akla uygun doğruları başkalarıyla paylaşmak konusunda dilsiz gibi davranıp suskun kalan ve söylenmesi gereken hakkı/doğruyu, söylenmesi gereken yerde ve zamanda söylemeyenlerdir.
Evine konuk gelmesini isteyen insan, evini temizler ve süsler.
İnsanın kalbi, misafir gelmesini isteme konusunda, evine benzer.
O halde, kalbine Allah' ın konuk olmasını isteyen de , kalbini temizlemeli ve süslemelidir.
Dünyada sevilmiş ve seven nafile bekler;
Bilmez ki giden sevgililer geri dönmeyecekler.
Birçok gidenin her biri memnun ki yerinden,
Birçok seneler geçti dönen yok seferinden.