Sinemanın usta isminin anılarını okumak çok keyifliydi. Birkaç filmini önceden izlemiştim fakat kitap sonrası diğer filmlerine de bakmak benim açımdan daha dolu dolu bir deneyim oldu. Kitabın ilk anından itibaren şaşırtıcı ama bir o kadar normal, bizler gibi bir insan görüyorsunuz. Kurosawa ile oldukça samimi bir sohbet ediyormuşsunuz gibi. Abisinin ölümüyle birlikte kırılganlık hissediyor ve sonrasında şunu soruyorsunuz: Orası bir mihenk taşı mıdır? Keza yazar da bunu soruyor: Abim sinema konusundan benden çok daha bilgili ve dolu doluydu; acaba o yönetmenliğe atılsa ne yapardı? gibi bir soruyu soruyor kendine. Sonrası yönetmen yardımcılığı ve filmler. Ustaları, sevdikleri, sevmedikleri yani her şeyi burada görüyorsunuz. Toshirô Mifune'yi keşfi de benim en tat aldığım yerlerden biri oldu. Sinemaseverlerin, eğitimcileri -okul anıları bir rehber niteliğinde- kesinlikle okuması gereken bir eser.
