Resûlüllah Efendimiz (s.a.v) kendilerine kurban vâcib olduğu seneden itibaren âhirete teşrif buyuruncaya kadar, her sene iki beyaz yahut alaca koç kurban edip: “Biri kendi nefsim ve evladım için ve biri kurban etmeye gücü yetmeyen ümmetlerim içindir.” buyururlardı.