Kürtler genelde şeyhleri her türlü mucizeyi gerçekleştirebilecek, yaşayan kutsal kişiler olarak görüyorlardı. Genellikle Tanrı'yla aralarında doğrudan bağlantı olduğu düşünülürdü. İzleyicilerinin fanatikliği eşine az rastlanır bir şekilde çok uç noktalara varıyordu. Barzanlı Şeyh Abdüssellam müridleri tarafından mehdi ilan edildi, hatta torunu Ahmet, 1920'lerde Tanrı'nın bir görüntüsü olarak görüldü.