Beyazıd'ın içinde fırtınalar kopmaktaydı. Zırhı parçalanmış. Kalkanı kırılmıştı. Bedeninde onlarca yara açılmış, kıyafeti kan içinde kalmıştı. Bu kendi kanımıydı bilemedi. Hiçbir şey hissetmiyordu. Bedenini istem dışı yokladı. Ağır bir yarası yok gibiydi. Gözleri ağlamaklı, keder ile hıncın verdiği sinirin ikircikliği ile şavkımakta. Sürün sürün sesleri gittikçe yakından geliyordu. Beyazıd, gözde zevcesi Despina'ın kardeşine hüzün dolu baktı. Kurdun hikâyesini biliyor musun? Diye sordu. Etiyen sultanın aklından geçenleri okumaya çabalarken zaman kaybettiklerini düşünmekteydi. Cevap vermedi. Sultan cevap beklemiyordu zaten, devam etti. Kurt'u yendiğini zannedebilirsin. Ama onu hiçbir zaman gerçek anlamda yenemezsin. Kurt öleceğini bile bile senin hamleni karşılar. Onun bedenini öldürebilirsin ama o sen onunla uğraşırken amacına ulaşmış olur. Tek gayesi ailesi güvenli bir yere ulaşana kadar zaman kazanmaktır..
