Sözler ve Alıntılar
Verilen küçük krediler parçalara bölünüyor, farklı risk derecelerine sahip paketlerin içine karıştırılıyor. ve tüm dünyada satışa çıkıyordu. Böylece mali riskin yayılıp dağıldığı ve bazı borçlular batacak olsa bile kimsenin ciddi bir tehlikeyle karşılaşmayacağı söylenmekteydi. ( 2008 krizini anlatıyor.)
Sayfa 21
Her kriz görevlilerin gücünü daha da artırır, çünkü kamuoyunda pisliği ancak onların temizleyebileceği izlenimi vardır. Mesele şu ki,problemi yaratmış olanların uygulayacağı "çözümler" daha da merkezileşmiş ve karmaşık bir güç yaratacak ve bu da suçluyu daha da vazgeçilmez kılacaktır.
Ne var ki,ABD politika belirleyicilerin öngöremediği bir şey vardı: küresel dengesizlikler esaslı bir değişmeyle tersine dönebilir ve ABD alışık olmadığı bir konuma düşerek açık veren bir ülke olabilirdi.
Sayfa 110
Kar ancak gelecekteki genel talep güçlü olursa beklenebilir ve ne yazık ki geleceği bilmek mümkün değildir. Kesin olarak bilinen tek şey, ücretlerin ve faiz oranlarının düştüğü durumlarda güçlü talebin asla uzun ömürlü olamayacağıdır. Böylece ilginç ama trajik bir açmaz çıkar ortaya.: Büyük bir işgücü arzı ve yatırıma dönüşmemiş tasarruf bolluğu olan resesyon dönemlerinde, ücretlerin ve faiz oranlarının azalması bir işe yaramaz. Hatta resesyon bu nedenle daha da ağırlaşır.
Sayfa 66
Eğer tespitimde yanılmıyorsam ve euro krizi bankacılık krizi olarak başlamış bir sistem hatasıysa, Avrupa'nun ilacı hastalıktan da beter bir şey demektir. Boğulmakta olan birinin yardımına iyi yüzme bilmeyen birini göndermeye benziyor bu:Hayata tutunmak için birbirine yapışıp hızla dibi boylayan iki kötü yüzücünün hazin sonunu izlersin. Tabii sözünü ettiğimiz bu iki yüzücünün biri euro bölgesinin açık veren devletleri, diğeri de Avrupa'nın bankacılık sistemi.
Bir bakıma zenginler daha da zengin olmanın zekice ve etkili bir yolunu bulmuştu:kağıt üzerindeki değerlerden yararlanıyor, toplumun en yoksullarının düşlerini, özlemlerini ve en sonunda da çaresizliklerini bu kağıtlarla(teminatlı borç senetleri) paketleyip satıyorlardı.
Sayfa 155
Ücretler düşükse daha çok kişi çalıştırmaları, faizler düşükse daha çok kredi kullanmaları beklenmez mi? Hiçte değil! CEO’ların antenlerini gelecekteki talebe yönlendirme alışkanlıklarına, neredeyse tek endişelerinin gelecekteki ürün çeşitlerinin bunları alacak yeterli sayıda tüketici bulup bulamıyacağı olduğunu hatırlayacak olursak, ücretlerdeki gerileme gelecekteki talep için kötü bir belirti olarak yorumlanabilir. Sendikaların ve bağımsız işçilerin daha az ücrete razı olması, şirket yöneticilerini işlerin kötü gittiği sinyalini verir. Buda ardından talep de azalmaya yol açar. Faiz oranlarının düşmesi de benzer bir anlamı ifade eder: Merkez Bankası’nın yapacağı bu türden herhangi bir açıklama CEOları şirketin faiz ödemeleri düşecek diye coşkuya gark etmez bilakis onları dehşete düşürüp şunu düşünmeye yöneltir: “Merkez Bankası böyle yaptığına göre, durum sahiden de kötü olmalı!”
Sayfa 65