Kuru Kız
Ayfer TunçKuru Kız Posts
You can find Kuru Kız books, Kuru Kız quotes and quotes, Kuru Kız authors, Kuru Kız reviews and reviews on 1000Kitap.“Gidenler Dönmeyenler”
Dünyada bir düzen vardı, devletlerin kurduğu, insanların uymak zorunda olduğu, insanların iyiliğine olmayan, güçlülerin gücünü koruyan bir düzen. Bu düzene tek başına karşı çıkmayı düşünecek kadar hayalci değildi.
Sayfa 204Kitabı okuyor
Gitmek
Dünya yuvarlak evet, yuvarlağın sonu olmaz.
Ama dünyanın son benim diyen bir sonu var.
Dünyanın sonuna gidecekti, gidebilirdi.
Fin del mundo.
Sayfa 201Kitabı okuyor
Kim?
Tanrısı dünyaları çok küçük bu insanlar için üzülüyordu. Zor bir hayat yaşadıkları için düşüncelerinin de küçük olduğunu söylüyordu. Bu konuda tanrısıyla anlaşamıyordu, kendisi de zor bir hayat yaşıyordu ama onlar gibi değildi.
Onların böyle olmak için bir sebepleri yoktu, sadece kötüydüler.
Kötüydüler. Nokta.
Sayfa 199Kitabı okuyor
Aptal görünmek üzücüydü ama aptal görünmek özgürlüktü
Allah ile tanrının aynı şey olmadığı kanısındaydı (…) Allah’a ibadet etmek için oruç tutardı , kendi tanrısıyla konuşurdu. Tanrısına hayatından şikayet etmezdi. Şikayet etmenin de dua etmenin de dua etmenin de hiçbir şeyi değiştirmediğini çok küçükken öğrenmişti.
Her şeyi anlatırdı tanrısına , içinden , sese dönüştürmeden . Gördüğü kadarıyla hayatın yer yer çok saçma olduğunu ve mesela insanların boş şeylere değer vermek gibi bazı davranışlarını anlamakta zorluk çektiğini.
Sayfa 78Kitabı okuyor
Zamanda bir başlangıç
Gardırobun içindekileri yatağa yığmıştı. En alttakiler kardeşinin giysileri, ortadakiler babasının giysileri, en üstekiler annesinin giysileri.
İlk giren son çıkar prensibi.
İlk ölen annesiydi.
Sayfa 179Kitabı okuyor
Zamanda bir başlangıç
Zamanı doğa değil hızlı koşan hayat belirliyordu.
Hayat bazen zamanı bile geçiyordu, öyle hızlı bir koşmak içindeydi dünya.
Dünyanın böylesine hızlı nereye koştuğunu kimse bilmiyordu.
Sayfa 179Kitabı okuyor
Eşya
Düşündü, adil olmak için iyi olmaya gerek yoktu ama iyi olmak için adil olmak şart gibi geldi ona.
Sayfa 164Kitabı okuyor
Eşya
Topaç seyretmeyi çok severdi. Kardeşi de topaç çevirmekte çok başarılıydı. O zamanlar bile tombul olan elleriyle ipi dikkatle topaca sarıyordu, sert bir hareketle bırakıyordu.
Ve topaç özgür.
İstediği kadar dönüyordu.
İstediği yere gidiyordu.
İstediği yerde duruyordu.
İstediği zaman.
Bu görüntü içini coşkuyla doldurdu, ilk kez böyle bir şey hissediyordu. Özgürlük olduğunu o sırada bilmediği bu tuhaf, coşkulu duygu henüz damarlarına nüfuz etmemişti ama edeceğini anlamıştı, varlığını ele geçireceğini tahmin ediyordu.
Sayfa 163Kitabı okuyor
Birine iyilik yaptıktan sonra kendisini üstün hissetmenin verdiği bu doygunluk olmasa kimsenin kimseye iyilik yapacağı yoktu aslında