Hep karanlıkta bırakılmak istenenleri gün ışığı ve gökkuşağı renkleriyle buluşturmaya çalıştık naçizane
Dilimiz döndüğünce gücümüz yettiğince
Kötücül birileri bizlerin asırlık dertlerini demirle perdeledikçe varış noktamızın hep sözün bittiği yer olageldiğini yaşayarak öğrendik belki de sırf bu yüzden kalemi kuşanıp umudu büyütmek alın teri dökmek hakikat için kavga etmek direniş ve aşk halleri dahası güneşe bitimsiz yolculuk ve mavi özgürlük üzerine yazmak gerekiyor
Sessizlerin sesi olmaya çalışan gazetecilerin sesleri kesiliyor bunu biliyoruz
Haklarını arayan öğrencilerin nasıl bastırıldığını da görüyoruz
Haksızlığa uğrayan her bireyin ellerinden tutmak vicdanlı insanların görevidir
Vicdanını koparıp lağam çukuruna bırakanlardan vicdanlı bir söz ya da hareket beklemek cahillerin gerçeğidir
Haksız yere dört duvar arasına atılan siyasetçi
Öğretmen
Öğrenci
Gazeteci
Doktor
Ve
Hak mücadelesi yolunda ilerleyen kadınlar (anneler)
Diz çökmemişler diz çöktürmüşler
Onları
Kör
Sağır
Dilsiz
Elsiz
Ve
Ayaksız
Bırakmak isteyen faşist zihniyetlere inat
Mücadele veren binlerce insanın var olduğunu biliyoruz ve biliyorlar
