Ayrı yerlerde olsak da birbirimizi unutmayacaktık. Bunun için söz vermiştik ya... Ne demişti büyükler; "Gönüller bir olunca, mesafeler anlamını yitirir."
Ne zaman gökyüzünden sürü halinde geçen kuşları görse, nereye gittiklerini annesine sorar hep aynı cevabı alırdı Nurgül; "kuşların düğünü var." Bir arada bir yöne doğru uçan kuşların düğünü olduğuna inanmıştı. Şimdi de öyle olmalıydı. Başka türlü ne olabilirdi ki?