“Şimdi dünya herkesten yapılmış bir gönül yorgunluğu. Şimdi dünya soğuk. İnsan büyüdükçe bir bir ayrılıyormuş sevdiklerinden. İnsan güzellikten önce korkuyu görüyormuş. Şimdi dünya eşiklerde bir salkım gözyaşı. Kimse odalara sığmıyor. Yollar bir yalnızlık ıslığı.”
"Yalnızlık, ah o canımızla çerçeveli kapımız, penceremiz.
Ey anıların dalsız gölgesiz günbatımı...
bilmem ki bir gün açılır mısınız zamanın gök bahçelerine... "