Öznur
@oznurozmen
Türkçe Öğretmeni
İstanbul
21 November 1991
2060 reader point
Joined on December 2018
Şu anda okuduğu kitap
Okuma Hedefleri
“Ben böyleyim!” demek kadar korkunç bir söz yoktu.
Ben böyleyim. Değişemeyeceğime inanmak o kadar kolaydı ki!
Sayfa 403Kitabı okuyor
İki insanın birbirine muhtaç olmasının, onları bütün dünyadan koparabilecek bir güç olduğunu düşünüyordum.
Sayfa 398Kitabı okuyor
Reader Follow Recommendations
“Bir başkasının felaketine yol açan bir şey beni mutlu edemez.”
İztanbul 1
Ben bugün çok tatlı bir yazar ile tanıştım. Kitap etkinliğimiz için okulumuzda ağırlamaktan gurur duyduk🤩
Ayla Hacıoğulları
Her insanın bir utancı vardır.
Sayfa 382Kitabı okuyor
Benden bu kadar uzaktayken, hâlâ hayatımı etkileyebilmesine hayran kalmıştım.
Sayfa 378Kitabı okuyor
Açtığımda gözlerimi, dünyanın en güzel kadınını gördüm. Dünyanın, âşık olunabilecek tek kadınını.
Sayfa 373Kitabı okuyor
Kim kimi duymuştu ki zaten, bugüne kadar? Kim kimin çığlığına koşmuştu ki?
Sayfa 347Kitabı okuyor
Sessizlik bazı insanlara çok ağır gelir. Dayanılmayacak kadar ağır.
Sayfa 331Kitabı okuyor
“İşte!” dedim. “Umut bu. Bir tekne. Başka bir şey değil. Koca okyanusta devrilmeden yol almaya çabalayan bir tekne. Sonsuzluğun dalgalarıyla savaşan bir ceviz kabuğu.”
Sayfa 317Kitabı okuyor
Günaydın
Bazı insanlardan kopmak güç. Bu bazen aileden biri olur bazen eski bir dost bazen yeni biri.
Zihnimizde yok saysak da varlığı bir türlü son bulmuyor, kopamıyor insan. Ne tuhaf.
"Yaşayan birinin yası nasıl tutulur diye soruyordu kendi kendine."
Clara Dupont
Her şey bu soruda gizli sevgili okur. Yüreğimizden söküp attık mı birini, yasını tutmalı ve önümüze bakmalı.
💫
Ben seni sevebilecek tek kadınım dünyada. Seni sevebilecek tek kadın!
Sayfa 307Kitabı okuyor
İnsanın en zor, en acılı anında bile gülebilmesinin, birkaç kelime de olsa şarkı mırıldanmasının mümkün olması o kadar garip ki…
Sayfa 291Kitabı okuyor
tanımlayamadım şimdiye kadar mutluluğu.
Ama huzurun, dalın kıpırdamadığı bir havada hissedilen o eşsiz durgunluğun ne olduğunu biliyordum.
Sayfa 278Kitabı okuyor
Günaydın
Bazen olur ya, bir yerlerde bir acı hissederiz. Sebepsiz. Tuhaf bir huzursuzluk. Anlat deseler anlatılmaz, öyleyse evham ettiğimiz söylenir, her şey yolundadır güya.
"Yaraların hissedilmesi için, tanımlanmaya ihtiyacı yoktur."
Amin Maalouf
Bazı yaralar böyle sevgili okur. Tanımlamaya, anlam yüklemeye lüzum yok. Yaralar da yaşamın bir parçası. Var olun.
💫