Hüdhüd dedi ki:
-Ey gafil, bu dünyanın kaderi de sevincide bir yel gibi geçip gider. Ömür bitince, sanki hiç yaşamamış gibi olursun. Geriye hiç bir şey kalmaz. Madem dünya durmuyor geçip gidiyor sen de ondan geç. Ona öyle bakıp durma.
Bilmez misin ki hayat uzun da olsa, kısa da olsa, neticede birkaç soluktan ibarettir. Görüyorsun ki her doğan ölüyor. Toprağa giriyor. Yok ki bunun bir istisnası. Her ne ki doğmuş, yaratılmış sonu ölümdür.
O muma âşıksın ama, ona erişip, onunla buluşamazsın. Böyle olunca, bu olmayacak şey uğruna niye canını verirsin?
....
...
- Evet, ona varamasam bile, onu sorup arıyorum ya.
Âşıka bu kâfidir.