Evrim açısından İnsanoğlunun en eski ve en gelişmiş duyulan koku ve tat alma duyularıdır. İlk insanlar, çevresini ve diğer varlıkları tanıyabilmek ve her şeyden Önemlisi hayatta kalabilmek için koku alma duyularını bugünün insanına göre daha fazla kullanmak zorundaydılar. Parfümün tarihi, insanoğlunun ateşi keşfettiği ve bazı ağaçlat ile reçinelerin yanınca diğerlerine göre daha güzel kokular yaydıklarını ayırt edebildiği İlk günden itibaren başlamıştır. İlk kokulu merhemlerin Neolitik Çağ'da, MÖ 7000 - 4000 yılları arasında, zeytin ve susam yağı ile kokulu bitkilerin karıştırılmasından elde edildiği düşünülmektedir. İlerleyen çağlar ve değişik uygarlıklar boyunca insanın güzel kokular ile beraberliği, kendi varlığını ve gücünü yüceltmek ve göklerdeki tanrılara ulaşabilmek ihtiyacı ile güzel kokulu maddeleri yakarak onlara armağan etmesi ile devam etti. Dini törenlerde göğe yükselen güzel kokular ile tanrılarına yakınlaşmaya, zaman zaman da tanrıların kızgınlığını yatıştırmaya çalıştılar. Doğa, binlerce yıl boyunca baharat, çiçekler, ağaçlar ya da hayvansal maddeler yoluyla insanoğluna zengin ve geniş bir koku yelpazesi sunarken, bu güzel kokular çağlar boyunca insanoğlunun dinden rıbba, hijyenden güzelliğe uzanan yaşamının ayrılmaz bir parçası, hatta arzularının, rüyalarının ve anılarının en önemli tanıkları oldu.
