Bilemezdik bedenlerimizdeki o uzak sancıyı. Hayat mı bu? Asla. Bütün sürgünler yastır aslında... Bana tarihimi verseniz uyanırım belki de. Toprağımı, bahçemi... Ve tüm aşklarımı verseniz bana uyanırım belki de...

Sayfa 42 - Öteki Yayıncılık - Kasım 2019Kitabı okudu

Kutsuz Kuş Nursel Aras

Reklam

E F T E L Y A ...

@ladybookmaster·

17 March 2020 00:14

Ördüm saçlarımı. Toprağım yok benim. Dudaklarım yok. Göç'e benzer bedenim. Ülkem yok benim.

Sayfa 35 - Öteki Yayıncılık - Kasım 2019Kitabı okudu

Kutsuz Kuş Nursel Aras

E F T E L Y A ...

@ladybookmaster·

16 March 2020 21:47

144 syf.

· Kitabı okudu

10/10 puan verdi

·

Liked

·

Read in 12 hours

Gözümün Başucundaki Acılarım... Tamay...

Beni mahvettin Annem.. Can annem... İçim sızladı Tamay'ın öyküsünü okurken... İçimdeki gözyaşları aktı avuçlarıma ayaklarıma... Acı ve keder bu kadar zarif gelemezdi insana... Ama Anadolu'mda hep böyle kadınlar yok mudur, çaresiz ... hayalleri söndürülen... daha küçücük yaşında... Belki de bende o kadınlar gibi yaşadığım bir geçmişten dolayı böylesine ağır geldi hikaye... Can annem şahane bir eser çıkarmış ortaya... Havaya yazılar yazan Seçkin, ilmek ilmek işlenen Bursa, Portakal kokulu Adana, genç kızın hikayesi, çocuk gelin, şiddet dayak...... Ve genç annenin talihsizlikler ortasında umut açtıran insanlar Oğuzhan, Cenk, Zeynep... Seçkin'in okuması için çalışan koca bir kolej, başarılı bir okul hayatı... Sadece tek birisine öğretilmez bilgiler, onunla beraber koca bir aile öğrenir... Daha da ne yazmam gerekir bilmem ama hep pencereye başımı dayadığımda Tamay'ın hüznü gibi benim de hüzünlerim oturur gözümün başucuna... Kesinlikle okuyun, okuyun efendim...

Kutsuz KuşNursel Aras · Öteki Yayınları · 20192 okunma