Küçük yaşta annesini kaybeden Ediz'in hayata ve yaşadıklarına bazen isyanı, bazen küfrü, bazen şükrü,
Bazen tükendim ben yeter artık yaşamaya takatim kalmadı deyişleri,
Bazende en dipteyken yükselişi,
Hayatın onunla oyunu ve hayatın onu denemeleri.
Ama ne olursa olsun doğru yolda, doğru bildiği yoldan yürümeye çalışması,
Ayağa kalkma denemelerinden hiç vazgeçmemeyişini anlatan Murat Tavlı daha 3. kitabı olmasına rağmen büyük bir hissiyatla yazdığı bu romanında bizi çocukluğumuza götüren kitabı kuytu, "Bazen ölenlerin değil, Kalanları yasını tutarsın." diyerek bazı anlarda değerini unuttuğumuz, geçiştirdiğimiz, ihmal ettiğimiz en yakınımızı; ailemizi, ailenin bir olmanın önemini anlatmış,
Bizi çocukluğumuza götürerek buram buram kekik kokusu yayan annelerimizin değerini anlatmış.
Okurken bizi can evimize götürmüş ve orada toprakla oynamamıza izin vermiş, içimizde ki Ediz'i yeniden uyandırmış..
