Hikâyeler hayatımız gibidir, bitmiş, tamamlanmış tek bir hikaye bile yoktur. Ölen herkesin ömrü bitmiş olsa da, hayatlarında yarım kalmışlıklar vardır, hikayeler de öyledir.
Bir gün, herkesin kalbinde gizli bir aci bulunduğunu, herkesin en az bir yarayla yasadığini anladiğımda artık mutlu bir hayata hazır olduğumu hissetim. Sevdiğim bir köyde, sevdiğim insanların arasında yasamaya başladım. Artık oraya yurdum dedim, evim dedim.