Lacan ve Postfeminizm
Elizabeth WrightLacan ve Postfeminizm Sözleri ve Alıntıları
Lacan ve Postfeminizm sözleri ve alıntılarını, Lacan ve Postfeminizm kitap alıntılarını, Lacan ve Postfeminizm en etkileyici cümleleri ve paragragları 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
1970’lerdeki sinema eleştirilerinin bü yük bölümü Christian Metz’in çalışmalarından esinlenmişti; Metz, psikanalizin, filmin ve sinemanın bilinçdışı düzeyde nasıl çalıştığını anlamamıza yaptığı katkıyı kuramlaştırmıştı. Özellikle de sinemanın “izleme düzeni”nin fetişizm ve voyeurism mekanizmalarını harekete geçirme biçimi üzerinde durmuştu:
“Şüphesiz kadınları maskeleriz, çünkü kadını keşfedemeyiz. Onu sadece icat ederiz.”
Sayfa 41
Lacan’ın “Kadın yoktur” sözü ise, bilinçdışında “kadın” için bir gösteren olmadığı anlamına gelir. Maske, bir erkeğin arzularına değil, fakat bir erkek fantezisine cevap veren fiziksel bir yapıyı açığa vurur. Dahası, biyolojik farklılıklar yetersizdir. Birçok kişi bu sınırları aşmış görünüyor. Dişil yapıda bi yolojik erkekler ve eril yapıda biyolojik kadınlar vardır.
Fallusun her zaman erkek egemenliği nin bir göstergesi olmasına dayanarak, Lacan’ın fallus-merkezci olduğu yönünde getirilen suçlamalara karşı onu savunmanın tek yolu, cinsel kimlik farklılıklarıyla ilgili bu formülasyonunu açımlamaktır. Mesele aslında bu olmasa da, her cins, simgesel düzlemde yer almanın bir sonucu olarak eksiktir, ancak eksikleri penis değildir; üstelik, özneyi bölen ve böylece konuşan varlığı yaratan fallik işlevi gösteren bir metafor olarak fallus kullanılmış olsa da. Fallik işlev her iki tarafta da ortaya çıkar.
Dişi kümesinde ise, kadınların tamamı fallik işlevle tanımlanmamıştır; kadın fallik işleve evet ve hayır, evet veya hayır der. Dişinin formülasyonu kadınları bir bütünde toplamanın imkânsızlığını ve belirsizliğini
(undecidability) gösterir. Dişillik, erillik gibi tümel bir işlev olarak örgütlenmemiştir; çünkü bütün kadınlar fallik işleve tabi değildir.
Bu dinamik, çoksatan bir kitap olan Men are from Mars, Women are from Venüs’te (Erkekler Mars’tan, Kadınlar Venüs’ten) “mağara”sında erkek, “kuyucunda kadın- olduğu gibi, hiçbir biçim de iki cinsin birbirini tamamladığı, bir niteliğin diğerinin karşısında yer aldığı şeklin de yorumlanamaz
Çağdaş Batı feminizmi uzunca bir süre, geliştirdiği cinsiyet/toplumsal cinsiyet (sex/gender) ayrımından, patriyarkallik analizinden ve kadınların “erkek gözü”yle metalaştırılması kuramından çok emin bir tablo sergiledi. Ancak bu kategoriler, post-
modern “yapısökümü”nün konuyu dağı nık ve değişken olarak ele alan merceğinde bozulmaya başladı.
Olumsuz okuma, “post” ile “feminizm” arasına bir tire yerleştirmektedir; olumsuz okuma, “post” teriminin feminizmi sabote ettiğini varsayar ki, bu artık, feminizmin, en azından dişil öznelliğine özel bir itiraz da bulunan feminizmin feda edilebileceği ni ima etmektedir.
Dişil bir tarzda yazma arzusu, dişi olmanın ne olduğunu yazmak demektir. Bu görüşün savunucuları, 1970’lerin ortalarında, “sembolik erkek” dedikleri “fallus-merkezli” dil düzeni için de kadının yazma pratiğine yer olmadığı sonucuna varmışlardı.
Olumlu tanım şöyledir: Postfeminizm sürekli devinen bir süreçtir, kendini dö nüştürür, değiştirir. Kendisinden önceki feminist ve sömürgeci söylemlerin (mo dern ya da patriyarkal, fark etmez) geride bırakıldığı, aşıldığı varsayımını kabul etmez ama; bu söylemlere eleştirel bir konumdan yaklaşır.