Sevda ülkesinde, yalnızlıklar şehrinde
Giderek daha az seviyorum seni
Zamanla unutur gibi seviyorum.
Beşinci mevsimi yaşıyorum
Yüreğim güz güllerini yaşarken
Sonbaharı öper gibi seviyorum.
Sen miadını doldurmuş takvim yaprağı gibi
Seni koparıp attığımda seviyorum
Anıları anımsadığımda değil
Seni hatırlamayacak yerlerde seviyorum
Kalabalıklar arasında yalnızlığı yaşarken
Giderek daha az seviyorum seni.
Hayatı yaşarken, hatıraları yâd ediyorum
Giderek daha az özlüyorum
Eskimiş bir eşyayı kaldırır gibi
Seni de hatırlamayacağım bir yerlere kaldırıyorum
Eskiler unutur gibi giderek seni de unutuyorum.
Sol yanımda apansız başlayan sancılar
Daha az hatırlatıyor seni bana
Bazen vursa da hüzün gözlerimin sahiline
Seni yanağımda sildiğimde seviyorum
Gözlerin düşse de kalbimin hafızasına
Boş verir gibi seviyorum.
Acıların girdabında çırpınıp duruyorum
Yüreğimi söküp atarcasına seviyorum
Uykusuz gece nöbetlerine yazılsa da adım
Zamanı eritir gibi unutuyorum seni
Eriyen buz misali yavaş yavaş unutur gibi seviyorum.
Yemenin de tadı yok, içmenin de
Dostlarla muhabbetti de kestim
Senden başka konuşacak meselem de yok
Kendime küser gibi unutuyorum seni
Artık hiçbir şey eskisi gibi değil
Eskiyi arar gibi seviyorum.
Gözlerim uykuyla barıştı sanma
Hasretin kalbimin sadık bekçisi
Geceleri üstüme devrilen hasret dağının altında
Hala hicran cehennemindeyim
Yokluğunun alevleri arasında yandığımda
Unutur gibi seviyorum seni.
